Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Sanoku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2023 r.

Sąd Rejonowy w Sanoku I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Krzysztof Dziewulski

Protokolant: st. sekr. sądowy Renata Bodziak

po rozpoznaniu w dniu 14 września 2023r. w Sanoku

na rozprawie

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko Przedsiębiorstwu Usługowo-Handlowemu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S.

o zapłatę

I. Zasądza od pozwanego Przedsiębiorstwa Usługowo-Handlowego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. na rzecz powoda J. K. kwotę 12 628,25 zł (dwanaście tysięcy sześćset dwadzieścia osiem złotych 25/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 2 marca 2021r. do dnia zapłaty.

II. W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III. Znosi między stronami koszty postępowania.

IV. Zasądza od powoda J. K. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Sanoku kwotę 521,60 zł (pięćset dwadzieścia jeden złotych 60/100) tytułem zwrotu części wydatków tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

wyroku z 19 września 2023r.

Powód J. K. w pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego w Sanoku 2 marca 2021 roku żądał zasądzenia od pozwanego Przedsiębiorstwa Usługowo-Handlowego (...) spółka z o.o. z siedzibą w S. kwoty 26 412 zł 71 gr. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego kosztów postępowania wg norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał , iż uległ wypadkowi na terenie, na którym pozwany wykonywał czynności związane z porządkowaniem i odśnieżaniem. Na skutek zdarzenia doznał złamania nogi co skutkowało uszczerbkiem na zdrowiu, a także uszczerbkiem w majątku powoda polegającym na niepodjęciu w terminie pracy i utracie oczekiwanego wynagrodzenia.

Pozwany Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. w odpowiedzi na pozew z 6 maja 2021 roku wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania od powoda wg norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwany zaprzeczył, aby wypadek zdarzył się na terenie pozwanego, zarzucił brak legitymacji biernej po swojej stronie a dodatkowo wskazał ,iż zgłoszone żądane żądanie nie zostało należycie wykazane w szczególności w zakresie utraconego wynagrodzenia. Żądane zadośćuczynienie jest wg pozwanego wygórowane i nieuzasadnione.

W piśmie z 26 stycznia 2022 roku (karta 142) powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko, wskazując , iż odpowiedzialność pozwanego jest bezsporna, albowiem wykonywał usługi na rzecz właściciela nieruchomości w zakresie usuwania śniegu lodu i w sposób nienależyty wykonywał obowiązki.

Strony konsekwentnie podtrzymywały swoje stanowiska do ostatniej rozprawy poprzedzającej wydanie w wyroku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód J. K. zamieszkuje w Z. przy w bloku przy ulicy (...). Blok mieszkalny pozostaje w zarządzie (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w S.( (...) w S.) na terenie stanowiącym jej własność. Znajduje się tam także obszar wydzielony dla parkowania samochodów przy ul (...).

22 stycznia 2019 roku powód J. K. około dziewiątej rano wyszedł z domu i udał się na parking do samochodu celem wyjazdu na zaplanowane zajęcia. Parking zlokalizowany przy ul. (...) pokryty był nawierzchnia bitumiczną. Nie zalegał na niej śnieg gdyż przez kilka dni wcześniej nie było opadów. Temperatury powietrza wynosiły w nocy poniżej 10 stopni w czasie dnia do ok. -3 stopni. Panujące warunki atmosferyczne powodowały ,że na szybach samochodów gromadził się szron. Właściciele aut oczyszczając je zrzucali ten szron pomiędzy samochody. Tworzyły się tam grudy lodu. Będąc już w pobliżu swojego samochodu powód zobaczył sąsiada, z którym chciał się przywitać i w chwili, gdy obracał się, poślizgnął się na oblodzonej powierzchni podłoża i przewrócił. Poczuł ból w lewej nodze powyżej kostki. Sąsiad zaproponował mu pomoc. Powód odmówił uznając, że może to być lekkie zwichnięcie. Podczas jazdy samochodem ból nasilił się i w związku z tym powód udał do szpitalnego oddziału ratunkowego szpitala w S.. Z samochodu wysiadł o własnych siłach jednak nie mógł ustać na lewej nodze. Skierowano go na oględziny do lekarza potem na prześwietlenie gdzie stwierdzono u niego złamanie nogi. Założono szynę gipsową i otrzymał środki przeciwbólowe oraz zalecenie zgłoszenia się do poradni ortopedycznej. Do domu pomógł mu wrócić kolega, który przyjechał po niego samochodem. Przez pierwsze kilka dni powód był całkowicie unieruchomiony i zdany na siebie, sąsiadów i znajomych, gdyż mieszkał sam. Ze względu na doznany uraz mimo zażywania środków przeciwbólowych miał problemy ze snem. Poruszał się o kulach. Po wizycie kontrolnej u ortopedy otrzymał dodatkowe środki przeciwbólowe i zastrzyki przeciwzakrzepowe.

Powód otrzymał zwolnienie lekarskie na czas leczenia. Przez kilka tygodni stosował szynę gipsową potem stabilizator do 18 marca 2019 roku. Leczenie zakończył 26 kwietnia 2019 roku. Po zakończeniu leczenia korzystał z prywatnej rehabilitacji. Wg opiniującego w sprawie lekarza z zakresu ortopedii i traumatologii W. T. powód J. K. w wyniku zderzenia z 22 stycznia 2019 roku doznał urazu w okolicy stawu skokowego lewego w postaci złamania kostki bocznej podudzia lewego bez przemieszczenia. Przeprowadzone leczenie doprowadziło do pełnego wyleczenia powoda, a przebyty uraz w końcowym efekcie nie spowodował znaczniejszej dysfunkcji i utrudnień w normalnym funkcjonowaniu powoda. Aktualnie zgłaszane przez powoda dolegliwości mają w dużej mierze charakter subiektywny, a rokowanie na przyszłość jest stosunkowo dobre, ale niepewne , co może być spowodowane wiekiem i możliwością pojawienia się zmian zwyrodnieniowych. Wg biegłego trwały uszczerbek na zdrowiu wynosił 5%.

Jeszcze przed zdarzeniem 19 stycznia o 2019 roku firma (...) spółka z o. o. sp.k. w J. przeprowadziła z powodem rozmowę kwalifikacyjną odnośnie podjęcia pracy we Francji i zatrudnieniu go od dnia 1 lutego 2019 roku z wynagrodzeniem brutto 13 955 zł 51 gr. Ze względu na zaistniały wypadek zatrudnienie nastąpiło dopiero 15 kwietnia 2019 roku. 12 kwietnia 2019 roku powód zawarł umowę o pracę z ww. firmą a wynagrodzenie zasadnicze ustalono na 5000 zł, a termin rozpoczęcia prac na pracy na 15 kwietnia 2019r. W aneksie do tej umowy z 26 kwietnia 2019 roku zmieniono powodowi wynagrodzenie, ustalając stawkę na 2600 EUR za pełny przepracowany miesiąc. Wiązało się to z miejscem pracy we Francji.

Jeszcze 18 marca 2020 roku powód zgłosił do (...) S.A. w Ł. szkodę, jaką doznał w wyniku zdarzenia. Zażądał kwoty 34 889 zł tytułem utraconego wynagrodzenia i ustalenia oraz wypłaty należnej kwoty zadośćuczynienia.

W odpowiedzi Towarzystwo ubezpieczeniowe 20 kwietnia 2020 roku poinformowało , iż odmawia wypłaty odszkodowania i uznania swojej odpowiedzialności albowiem z przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego wynika, iż ubezpieczony zlecił sprzątanie podległego mu terenu przedsiębiorstwu usługowo (...) spółka sp. z o.o. w S. i wg art. 429 kodeksu cywilnego ten podmiot jest właściwy. 24 maja 2019 roku (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w S. poinformowała powoda ,iż przyjęto jego zgłoszenie z 19 kwietnia 2019. 27 stycznia 2020 roku poinformowano powoda, iż za utrzymanie porządku na terenie, na którym doszło do zdarzenia odpowiedzialne jest Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe (...) spółka z o.o. w S. , z którym Spółdzielnia ma podpisaną umowę na wykonywanie robót eksploatacyjnych. W związku z tym wszelkie roszczenia powinny być kierowane do tej firmy.

(...) sp. z o.o. siedzibą w S. była reprezentowana przez zarząd, w skład którego wchodzili L. S. i L. P.. Pozwany posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. siedzibą w S..

Po zgłoszeniu roszczenia do pozwanej firmy wiadomością e-mail pełnomocnik powoda został poinformowany przez jej prezesa, L. S. ,iż podjął on decyzję o uznaniu roszczenia natomiast pracownik odpowiedzialny za kontakt z ubezpieczycielem przebywa na urlopie jeszcze przez 2 tygodnie. Jednak pod namową mieszkańców wycofał się z tego uznania, ostatecznie odmawiając w imieniu spółki zapłaty odszkodowania i zadośćuczynienia.

Wg opinii zastępcy prezesa zarządu do spraw technicznych (...) inż. A. O. z 5 maja 2021 roku do usług świadczonych przez (...) spółka z o.o. nie było dotychczas zastrzeżeń, skarg i zgłoszeń co do jakości i solidności wykonywanych prac. W trakcie działalności firmy (...) nie doszło do żadnych zdarzeń związanych z wypadkami jak w przypadku powoda.

Firma pozwanego przez swoich pracowników wykonywała swoje obowiązki wynikające z umowy. W ramach swojej działalności zakupiono sprzęt w postaci soli drogowej , piasku łopat itp. Prace przy ulicy (...) wykonywał pracujący na zlecenie pozwanego K. R.. Rozpoczynał ją o piątej rano a jego obowiązkiem było utrzymanie terenów wokół budynku i sprzątanie , odgarnianie śniegu na chodniku i posypywanie piaskiem. W wypadku zalegającego śniegu wykonywał łopatą ścieżkę prowadzącą do parkingu jednak samego parkingu nie odśnieżał. Na jego prośbę sporadycznie pracownicy Gminy Z. dysponujący sprzętem w postaci ciągnika z pługiem odśnieżali parking, oczywiście na tyle na ile pozwalały zaparkowane tam samochody. Pomiędzy samochodami w miejscu, gdzie doszło do wypadku, firma pozwanego nie podejmowała żadnych czynności polegających odśnieżaniu czy też usuwaniu oblodzenia powstałego bądź z naturalnych opadów bądź z działań kierowców odśnieżających samochody i ich szyby .

Właścicielem terenu, na którym doszło do wypadku, była (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa, która wydała m.in. Regulamin użytkowania parkingu , miejsc postojowych oraz miejsc pozostających w zasobach Spółdzielni i zgodnie z § 6 z obowiązkiem Spółdzielni było utrzymanie porządku na parkingach, odśnieżanie dróg dojazdowych do stanowisk postojowych oraz kontrola prawidłowości parkowania. Regulamin ten został zatwierdzony uchwałą Rady Nadzorczej z 12 lipca 2018 i obowiązywał w dniu zdarzenia. Jeszcze w kwietniu 2012 roku (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w S. zawarła z pozwanym przedsiębiorstwem usługowo-handlowym (...) sp. z o.o. w S. umowę o wykonanie robót eksploatacyjnych na osiedlu (...) w S. jednak zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik nr 1 do tej umowy, jej postanowienia dotyczyły także ulicy (...) w Z., tj. miejsca, gdzie doszło do zdarzenia. Na mocy tej umowy pozwany zobowiązał się do świadczenia usług eksploatacyjnych, które zostały objęte załącznikiem nr 2,3 i 4 . Z załącznika nr 4 wynikało, iż pozwany zobowiązany był do sprzątania chodników, dróg osiedlowych, podwórzy, terenów zielonych, oczyszczania i odśnieżania w okresie zimowym także w niedziele święta chodników, wewnętrznych dróg, osiedlowych parkingów, zatok parkingowych, likwidowanie niebezpiecznie oblodzonych schodów i usuwanie lodu, oraz innych czynności porządkowych zabezpieczających tereny należące do Spółdzielni.

Jak wynika z pisma 9 lipca 2023r. (karta 459) Gmina Z., nie prowadziła usługi zimowego utrzymania parkingu przy ulicy (...) w Z. a usługa powinna być świadczona przez (...) Spółdzielnię Mieszkaniową jako właściciela nieruchomości.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów dołączonych do pozwu a to: historii choroby powoda (karta od 16 do 20), pism Spółdzielni Mieszkaniowej (karta 21 -22), informacji e-mail pozwanego ( karta 23), decyzji (...) (karta 24), zgłoszenia szkody (karta 26 do 30), pisma U. (karta 31 -32), reklamacji (karta 33- 35) pisma U. (karta 36 -37) , oświadczenia prezesa firmy (...) (karta 38), umowy o pracę (karta 40), aneksu do umowy o pracę (karta 40 -43) , tabeli kursów walut (karta 44- 46) PIT 11 (karta 47 -48), wezwania do zapłaty (karta 40- 53), informacji o doręczeniu (k 54 -56), dokumentów dołączonych do odpowiedzi na pozew: informacji z krajowego rejestru sądowego (karta 74 -77) polisy (...) (k 78 – 80), opinii (...) (karta 81), faktur (karta 82 -87), akt osobowych powoda i znajdujących się tam dokumentów, dokumentów dołączonych do pisma z 18 października 2021 karta (97 -98), dokumentów dołączonych do pisma pozwanego z 17 listopada 2021r. (karta104- 112), wydruku prognozy pogody od dziewiętnastego do 22 stycznia 2019 roku k 146 do 150), dokumentacji medycznej powoda (karta 166- 169), dokumentów firmy (...) dotyczących listy płac i przelewów (karta 189- 226), z zeznań świadka J. S., K. R., częściowo zeznań T. G. (karta 229 230) , zeznania powoda J. K. i zeznań pozwanego L. S. (karta 230 231) , informacji ZUS (karta 426), opinii biegłego ortopedy traumatologa z 5 stycznia 2023 roku (karta 428 -436) i informacji Gminy Z. z 10 lipca 2023r. Wskazany materiał dowodowy w zakresie w jakim odzwierciedla ustalenia stanu faktycznego jest wiarygodny, gdyż wzajemnie się uzupełnia i nie zawiera sprzeczności. Dokumenty zgromadzone w sprawie w większej części stanowią wiarygodny materiał dowodowy i nie były kwestionowane przez strony. Sąd odmówił jedynie mocy dowodowej oświadczeniom Prezesa zarządu z 20 września 2019 roku (karta 127) i K. R. (k 127v) sporządzonym w postępowaniu wewnętrznym prowadzonym na potrzeby zgłoszonej przez powoda szkody. Zawierają one, w ocenie Sądu, nieprawdziwe informacje w szczególności co do odśnieżenia kilkucentymetrowej warstwy świeżego śniegu i podsypania piaskiem m.in. parkingu.

Osoby składające te oświadczenia na rozprawie zeznały odmiennie. K. R. zeznał, iż odśnieżając robił jedynie ścieżkę do parkingu zaś pozwany L. S. zeznał, iż parking wchodził także w zakres ich prac jednak nie usuwano śniegu i lodu pomiędzy samochodami, gdyż było to niemożliwe. Dodatkowo jak wynika z ustaleń Sądu, nie było wówczas opadów śniegu a jedynie pomiędzy samochodami znajdowały się grudy lodu. ( świadek S., informacje meteorologiczne). W związku z powyższym Sąd dał wiarę zeznaniom świadka i pozwanego odnośnie wskazanych wyżej okoliczności i odmówił wiary oświadczeniom składanym w postępowaniu wewnętrznym- likwidacyjnym gdzie składane były bez uprzedzenia o sankcji za złożenie nieprawdziwego oświadczenia. Odnośnie zeznań świadków, Sąd pełną moc dowodową przyznał zeznaniom J. S.. Był to, bezpośredni świadek zdarzenia. Opisał on wygląd nawierzchni parkingu i przebieg wypadku. W tej sytuacji zeznania pozwanego, jakoby do wypadku nie doszło, bo tak twierdzili sąsiedzi , nie mogą być traktowane poważnie i nie posiadają żadnej mocy dowodowej. Świadek K. R. , zdaniem Sądu wiarygodnie zeznawał w szczególności w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, a mianowicie, gdzie odśnieżał i w jaki sposób to robił. Zarówno z jego zeznań jak i świadka G. oraz samego pozwanego wynika ,że parking był odśnieżany przy pomocy pracownika Gminy Z.( prawdopodobnie bez jej wiedzy i zgody), który dysponując ciągnikiem odśnieżał parking z zalegającego śniegu. Ze wskazanych wyżej zeznań wyłania się obraz istotnej okoliczności, a mianowicie braku odśnieżania pomiędzy samochodami - tam gdzie miał miejsce upadek powoda. Niewiarygodnym w świetle ustaleń Sądu jest stwierdzenie świadka T. G., jakoby teren pomiędzy samochodami, na który właściciele odgarniali szron i lód był posypywany piaskiem. Nie wynika to z żadnego innego środka dowodowego w szczególności z zeznań osoby, która faktycznie odśnieżanie wykonywała a więc K. R.. Zresztą świadek G. ostatecznie przyznał ,że nie wie czy miejsca te w dniu zdarzenia były posypane piaskiem.

Nie budzi wątpliwości natomiast opinia biegłego lek. W. T., do której nie złożono zastrzeżeń.

Sąd zważył co następuje:

I.  Zasada odpowiedzialności.

Przeprowadzone przed sądem postępowanie sposób dostateczny dało podstawy do stwierdzenia, iż to strona pozwana Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. jest odpowiedzialna za zdarzenie 22 stycznia 2019 roku, któremu uległ powód i w wyniku tego doznał zarówno szkody materialnej, jaki krzywdy w postaci uszczerbku na zdrowiu.

Nie ulega wątpliwości , że teren, na którym doszło do wypadku stanowi własność (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w S.. Zresztą w odpowiedzi na pozew pozwany (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w S. wskazywał jako adresata roszczenia powoda. Słusznie pozwany przywołał artykuł 1 ust. 3 ustawy z 5 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych wg którego spółdzielnia mieszkaniowa ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi mienie.

Jak ustalono w niniejszej sprawie (...) w S. podjęła szereg działań zmierzających do wykonania tego obowiązku , przede wszystkim uchwaliła stosowny regulamin związany z utrzymaniem porządku na terenach należących do spółdzielni oraz na podstawie umowy nr (...) zleciła wykonanie prac porządkowych na swoim terenie w Z. przy ulicy (...) firmie pozwanego., Na mocy tej umowy pozwany zobowiązał się do wykonywania robót eksploatacyjnych szczegółowo wymienionych w załącznikach do umowy. W ocenie Sądu powierzając wykonanie czynności porządkowych firmie, która w zakresie swojej działalności miała m.in. sprzątanie obiektów, pozostałe sprzątanie i działalność usługową związaną z zagospodarowaniem terenów ,Spółdzielnia zwolniła się z odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z nieprawidłowego utrzymania nieruchomości w należytym stanie. W tym przypadku przez utrzymanie nawierzchni parkingu poprzez jego odśnieżanie (pkt 6 .b) Załącznika nr 4 – k 111). Co więcej, pozwana firma podjęła się wykonania zadań wynikających z umowy i szczegółowo opisanych w załącznikach. Potwierdziła tym samym ,że czynności związane z odśnieżaniem jest w stanie należycie wykonać. W tej sytuacji, zdaniem Sądu, spełnione zostały wszystkie przesłanki z art. 429 kodeksu cywilnego. Odpowiedzialnością za ewentualne szkody wynikłe z nienależytego wykonania czynności został obciążony pozwany Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe (...) spółka z o.o. w S..

Koniecznym dla zaistnienia ww. odpowiedzialności jest spełnienie przesłanek z art. 415, , który stanowi: „Kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę obowiązany jest jej naprawienia” . W tym przypadku postępowanie dowodowe dostatecznie wykazało, iż postępowanie pozwanego miało charakter zaniechania i winy w postaci niedbalstwa. W dniu bowiem , kiedy doszło do zderzenia, na parkingu przy ul. (...) pomiędzy zaparkowanymi samochodami znajdowały się bryły lodu. Jak wynika z zeznań powoda , z zeznań świadka S., a także po części zeznań świadków pozwanego i samego pozwanego, miejsca te nie były w żaden sposób zabezpieczone. W szczególności lód nie był skuty czy posypany piaskiem. Co więcej , nie wynika z akt sprawy, aby pozwany zdawał sobie sprawę z zagrożenia , gdyż jak twierdził, wcześniej nie było wypadków ani zgłoszeń co do prawidłowości odśnieżania. Do czasu, gdy zaistniał wypadek z udziałem powoda. W ocenie Sądu, pozwany zaniechał uprzątnięcia tego typu utrudnienia w poruszaniu się pomiędzy samochodami, a nawet nie zwracał uwagi na jego przyczyny a mianowicie odśnieżanie przez właścicieli swoich aut. W takiej sytuacji należało podjąć działania polegające zamieszczaniu ogłoszeń, ostrzeżeń bądź usunięcie skutków tych działań poprzez skuwanie lodu lub chociażby posypanie go piaskiem i solą. Wykonując te czynności bądź niektóre z nich , pozwany wykazałby , że zauważa problem i potencjalne niebezpieczeństwo . Mogłoby to także skutkować oceną wypadku powoda jako nieszczęśliwego zdarzenia za który pozwany odpowiedzialności nie ponosi. Takich czynności pozwany nie podjął w związku z tym Sąd uznał, że w tym zaniedbał swoich obowiązków co bezpośrednio doprowadziło do zdarzenie, w którym powód doznał uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia.

Nie przekonuje Sądu zarzut pozwanego jakoby z odpisu z rejestru przedsiębiorców wynikało ,że obowiązek usuwania śniegu i lodu nie był w zakresie prowadzonej działalności. Wiedzą powszechną jest ,że zakres działalności firm wpisywany do rejestru jest określany w sposób ogólny , bardzo rzadko w sposób szczegółowy. To ,że pozwany wykonywał usługi związane z odśnieżaniem wynika z okoliczności sprawy w szczególności z faktu podjęcia się wykonywania takich obowiązków i zawarcia umowy ze Spółdzielnią. Przyjęcie w tej umowie na siebie obowiązku usuwania lodu i odśnieżania, wskazywało na to, iż opisana w rejestrze działalność obejmuje także ww. czynności. Sama strona pozwana wykazywała w postępowaniu , że wykonywała czynności związane z odśnieżaniem starannie i dla tego celu zakupywała sprzęt tj. łopaty ,piasek czy sól.

Chybionym jest także zarzut strony pozwanej jakoby teren, na którym doszło do zdarzenia był objęty obowiązkiem odśnieżania przez Gminę co ma wynikać z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z 13 września 1900 10.06. roku o utrzymaniu czystości porządku w gminach ( Dz.U. z 2020 roku poz. 1439). Przepis art. 5 ust. 1 powołanej ustawy nakłada na właścicieli nieruchomości obowiązek utrzymania czystości i porządku przez m. inn. uprzątnięcie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z dróg dla pieszych położonych wzdłuż nieruchomości przy czym za taką drogę uznaje się wydzieloną część drogi publicznej przeznaczoną dla ruchu pieszych położoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości. Właściciel nieruchomości nie jest zobowiązany do uprzątnięcia drogi dla pieszych, na której jest dopuszczony płatny postój lub parkowanie pojazdów samochodowych( pkt 4). Ostatnie zdanie z cytowanego artykułu wskazuje, iż obowiązek uprzątnięcia parkingów lub miejsc postojowych dotyczy tylko sytuacji, gdy są one płatne. Taka sytuacja w przedmiotowej sprawie nie występuje. Od dawna w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że obowiązek utrzymania czystości na własnej nieruchomości spoczywa na właścicielach nieruchomości. Podobne rozwiązania nakładające na właścicieli nieruchomości obowiązki w zakresie sprzątania części dróg i ulic przylegających do nieruchomości obowiązują również w innych krajach Europy. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa organizując bezpłatny parking z przeznaczeniem dla mieszkańców bądź ewentualnie gości tych mieszkańców, podjęła się tego z pełną świadomością odpowiedzialności za teren parkingu. Zadbała o to poprzez zlecenie utrzymania tego m. inn. parkingu profesjonalnej firmie, czyli firmie pozwanego. Powyższe wskazuje, iż zarzuty pozwanego, podniesione celem zwolnienia się z odpowiedzialności od do zaistniałego zdarzenia, nie mogą odnieść zamierzonego skutku.

W związku z ustaleniem zasady odpowiedzialności i wobec stanowiska pozwanego kwestionującego zarówno wysokość odszkodowania i zadośćuczynienia istotnym kolejno stało się ustalenie ich wysokości.

II.  Zadośćuczynienie.

Zgodnie z art. 444 § 1 w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty zaś zgodnie z art. 445 § 1 kodeksu cywilnego „ W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę”

Bezspornym okazał się fakt ,że w wyniku zdarzenia z dnia 22 stycznia 2019 roku powód na skutek upadku na oblodzonej nawierzchni doznał uszczerbku na zdrowiu. Zaistniałe zdarzenie spowodowało szkodę niematerialna powoda polegającą na samym fakcie zaistnienia zdarzenia, upadku , złamania nogi , wystąpienia bólu, konieczności wizyty w szpitalu ,unieruchomienia a dalej ograniczeń w poruszaniu się. Kolejnymi negatywnymi skutkami były problemy ze snem, konieczność przyjmowania leków przeciwbólowych, obawa o swoje zdrowie i plany także związane z pracą i konieczność leczenia i rehabilitacji przez okres około 3 miesięcy. Powyższe elementy stanowią obraz krzywdy, której doznał powód w wyniku wypadku i z tego tytułu uprawniony jest do żądania od osoby odpowiedzialnej, a więc pozwanego , zadośćuczynienia. Wiadomym jest ,że rozmiaru krzywdy nie sposób precyzyjnie wyrazić w pieniądzu. W tym przypadku wysokość zadośćuczynienia ma równoważyć ujemne przeżycia związane ze zdarzeniem i jego następstwami. W przedmiotowej sprawie w ocenie Sądu, adekwatną do rozmiaru krzywdy będzie kwota 5000 zł. Kwota ta powinna w dostateczny sposób zadośćuczynić krzywdzie powoda nie powodując jego wzbogacenia.

Ponad tę kwotę w ocenie Sądu, jego żądania są wygórowane. Należy zwrócić uwagę iż powód mieszkał sam, nie miał na utrzymaniu rodziny nie musiał zajmować się dziećmi. Nie wskazał, że zrezygnował z jakichkolwiek planów , aktywności ,sportów czy pasji. Jak wynika z opinii biegłego jego leczenie przebiegało prawidłowo, bez komplikacji powód został w pełni wyleczony. Zgłaszane przez powoda dolegliwości pozostają wyłącznie w sferze jego subiektywnych doznań.

Powyższe doprowadziło do uznania, iż zadośćuczynienie należne powodowi za doznaną szkodę niematerialną powinno wynieść 5000 zł, o czym orzeczono jak w pkt I wyroku w oparciu o cytowany przepis prawa. W pozostałym zakresie ponad tę kwotę powództwo zostało oddalone jako nieuzasadnione, o czym Sąd orzekł w pkt II wyroku na podstawie art. 6 kodeksu cywilnego.

III.  Odszkodowanie.

Powód J. K., formułując żądanie o zapłatę odszkodowania domagał się zasądzenia od strony pozwanej kwoty wynagrodzenia, które mógłby uzyskać za czas od 1 lutego 2019 roku do 14 kwietnia 2019 roku gdyby nie zaistniało zdarzenie wywołujące szkodę. Podstawą zarówno tego żądania jak i rozstrzygnięcia sądu w tym przypadku jest przepis art. 361 § 1 i 2 kodeksu cywilnego, który stanowi, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła i § 2 w powyższych granicach w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Dla Sądu w okolicznościach przedmiotowej sprawy niewątpliwym jest fakt iż, gdyby powód nie uległ wypadkowi podjąłby prawdopodobnie pracę od 1 lutego 2019 roku. Powód dostatecznie wykazał ,że utracił w związku z tym korzyści, które spodziewał się uzyskać. Jednak nie w wysokości takiej, jakiej żądał w pozwie. W tym zakresie dla Sądu przekonujące są twierdzenia i wyliczenia hipotetycznego wynagrodzenia powoda przedstawione przez stronę pozwaną w załączniku do protokołu rozprawy w pkt 4, a które Sąd przyjmuje za własne bez przytaczania ich w niniejszym uzasadnieniu. (karta 454). W związku z powyższym trybie powyższego artykułu i wyliczeń przedstawionych przez stronę pozwaną Sąd uznał, iż należnym i ściśle adekwatnym utraconym wynagrodzeniem będzie kwota 7628 zł 25 gr, którą łącznie z zasądzonym zadośćuczynieniem zamieścił w pkt 1 wyroku.

Ponad tę kwotę żądanie powoda jawi się jako nieuzasadnione i wygórowane.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w pkt I i II wyroku.

IV.  Koszty postępowania – punkt III i IV wyroku.

Powód łącznie żądał kwoty 26 412 zł 71 gr, a jego żądanie zostało uwzględnione do kwoty 12 628 zł 25 gr. Poza wynagrodzeniem pełnomocnika poniósł on także koszty w postaci opłaty od pozwu ( 1321 zł) i wynagrodzenia biegłego( 500 zł). Wobec powyższego , zdaniem Sądu , zaistniały podstawy do wzajemnego zniesienia kosztów postępowania w trybie artykułu 100 k.p.c. Jednocześnie na tej samej podstawie Sąd zasądził od powoda na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Sanoku brakującą różnicę w wydatkach, którą poniósł tymczasowo Skarb Państwa wypłacając biegłemu przyznane postanowieniem z 31 stycznia 2023r. wynagrodzenie( k 437 i 443).